درمان تهوع و استفراغر ناشی از داروهای سرطانی
مصرف این دارو در دوران بارداری از نظر طبقه بندی 112 در گروه 13 قرار دارد. جهت مصرف این دارو
در دوران بارداری با پزشک مشورت نمایید.
در مطالعات حیوانی ترشح این دارو در شیر مشاهده شده است» جهت مصرف این دارو در دوران شیردهی با
پزشک مشورت نمایید.
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک مشورت نمایید:
- در صورت مصرف همزمان هر نوع دارو
- در صورت ایا به هر توع بیماری به خصوص نارسایی کبدی,
- در صورت سابقه حساسیت به این دارو یا هر ماده دارویی و غذایی دیگر.
در صورت وجود نارسایی کیدی و جراحی‌های شکمی باید مزایای درمان نسبت به مضرات آن سنجیده شود.
- در صورت استفراغ در ۳۰ دقیقه اول پس از مصرف دوز اولیه، دارو را مجددا مصرف نمایید و در صورت تداوم استفراغ با پزشک خود تماس بگیرید.
- در صورت فراموش کردن یک توبت دارو به محض یادآوری, در صورت احساس تهوع دارو را مصرف نمایید.
- مصرف این دارو می تواند منجر به خواب آلودگیء یجی و احساس سبکی سر شود لذ از مصرف آن هنگام رانندگی و کار با ماشین آلاتی که احتیاج به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
مصرف این دارو در بیماران مبتلا به فنیل کتونوریا به دلیل وجود فنیل آلانین (جزئی از آسپارتام) در این قرص،ممنوع می باشد.
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته گرددء اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد دیده نمي‌شود با این حال در صورت بروز هر دام از آنهابه پزشک مراجعه نمایید:
بثورات جلدی, دردهای اسکلتی-عضاانی، احتباس ادرار، اختللات قاعدگی، کاهش فشار خون، واکنش‌های حساسیتی و آنافیلاکسی (شامل علائمی مثل مشکل در تتفس یا بلع افزایش یا کاهش ضربان قلب، خارش یا قرمزی پوست تورم صورت گلو یا زبان) افزایش گذرای آنزیم های کبدی و درد قفسه سینه.
در مورد علائمی مانند سردرده خستگی و ضعف، سرگيجه، احساس سرما، دردهای شکمی، یبوست. اسهال و تب در صورتی که طولانی یا آزاردهنده شدند به پزشک مراجعه نمایید.
توجه: در صورت مصرف آتفاقی بیش از حد دارو،بیمار را هر چه سریعتر به بیمارستان مسمومین منتقل نمایید.
مقدار و نحوه مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به صورت زیر است:
قرص بازشونده در دهان را با دست خشک روی زبان گذاشته و اجازه دهید که در دهان حل شود. از بلعیدن قرص قبل از حل شدن آن یا جویدن آن خودداری نمایید. این قرص را می‌توان بدون نیاز به آب مصرف کرد.
- جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی:
بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:
دوز اولیه: ۸میلیگرم ۳۰ دقيقه قبل از شروع شیمی درمانی.
بعد از شیمی درمانی:
۸میلیگرم ۸ ساعت بعد از دوز اولیهء سپس ۸میلی گرم هر ۱۲ ساعت به مدت یک تا دو روز,
کودکان ۴ تا ۱۱ سال:
دوز اولیه: ۴ میلی گرم ۳۰ دقيقه قبل از شروع شیمی درمانی.
بعدازشیمی درمانی:
۴ میلی گرم, ۴ و ۸ ساعت بعد از دوز اولیه و سپس ۴ میلی گرم هر ۸ساعت به مدت یک تا دو روز,
- جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از پرتو درمانی:
بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:
۸میلی گرم ۱ تا ۲ ساعت قبل از شروع پرتو درمانی و سپس هر ۸ساعت میلیگرم بعد از پرتو درمانی.
بیمارانی که پرتوی تک دوز با میزان بالا را در ناحیه شکم دریافت می‌کننده باید یک قرص ۸میلیگرمی اندانسترون را یک تا دو ساعت قبل از پرتودرمانی مصرف کنند و سپس دوزهای بعدی به صورت ۸ میلی گرم هر ۸ساعت بعد از دوز اولیه به مدت ۱ تا ۲ روز بعد از اتمام پرتودرمانی مصرف شود.
- جلوگیری از هوع و استفراغ بعد از جراحی:
بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال:
16 میلیگرم یک ساعت قبل از القای بیهوشی مصرف گردد.
توجه: در بیماران با نارسایی کبدی حداکثر دوز مصرفی روزانه ۸ میلیگرم می باشد.
در بیماران با نارسایی کلیوی نیازی به تنظیم دوز دارو نیست.