این فرآورده مخلوطی از یک پنی سیلین (آموکسی سیلین تری هیدرات) و یک مهار کننده بتالاکتاماز (اسید کلاوولانیک) میباشد مصرف توام این دو باعث میشود که طیف ضد باکتری فرآورده افزایش یافته و در ضمن آموکسی سیلین در حضور اسید کلاوولاتیک میتواند علیه باکتریهای مولد بتالاکتاماز مقاوم به آموکسی سیلین مؤثر باشد این فرآورده از طریق دخالت در سنتز دیواره سلولی باکتری ها عمل کرده و نهایتاً باعث کشته شدن باکتریها میشود با توجه به اینکه بعضی از باکتری ها به علت تولید آنزیمهای بتالاکتاماز (مثل پنی سیلیناز ) به پنی سیلینها مقاوم میشوند حضور اسید کلاوولانیک در این فرآورده باعث میشود که بتالاکتاماز تولید شده توسط این دارو خنثی شده و لذا مقاومت باکتری ها در برابر آموکسی سیلین شکسته شود. این فرآورده برای درمان عفونتهای باکتریایی قسمت فوقانی دستگاه تنفس( راه های بینی و سینوسها) قسمت تحتانی دستگاه تنفسی (ریه ها) برونشیت و پنومونیا، عفونتهای باکتریایی گوش و گلو (اوتیت مدیا و التهاب لوزه ها) عفونتهای باکتریایی دستگاه ادراری به ویژه سیستیت راجعه عفونتهای باکتریایی اعضاء تناسلی بویژه پس از سقط و زایمان عفونتهای باکتریایی داخل شکمی مثل پریتونیت عفونتهای باکتریایی پوست و بافت نرم مثل سلولیت گاز گرفتگی توسط حیوانات و آبسه های دندانی بکار می رود.
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
- در صورت داشتن آلرژی به پنی سیلین ها و سفالوسپورینها
- در صورت ابتلا به بیماریهای آلرژیک و سابقه وجود یرقان در اثر مصرف این دارو یا پنی سیلین های دیگر.
- در صورت استفاده از قرصهای ضد بارداری.
با مصرف این دارو بعضی عوارض جانبی ممکن است ایجاد شود ولی این به این معنی نیست که عوارض جانبی یاد شده در همه بیمارانی ایجاد میشود که دارو را مصرف میکنند عوارض گوارشی مثل تهوع ،استفراغ، حالت اسهالی در ۱۰ الی ۳۰ درصد و بقیه عوارض (بثورات جلدی کهیر واژینیت، مونیلیازیس) در ۱ الی ۱۰ درصد بیماران ممکن است ایجاد شوند.
مصرف اسید کلاوولانیک همراه پنی سیلینها همراه با افزایش وقوع یرقان کلستاتیک و هپاتیت حاد در حین درمان یا مدت کوتاهی پس از درمان( بویژه در مردها و افراد بالای ۶۵ سال )بوده است. این عارضه معمولاً حالت خود محدود کننده (Self-Limiting) بوده و به ندرت باعث ایجاد خطر جدی میشود. درمان با این فرآوردهها باید برای عفونتهایی رزرو شود که توسط سویه های مولد بتا-لاکتاماز مقاوم به آموکسی سیلین ایجاد میشوند و دوره درمان نباید بیش از ۱۴ روز باشد.
دوز مصرفی و روش تهیه سوسپانسیون:
سوسپانسیون کو-آموکسی کلاو به چهار صورت موجود میباشد:
دو نوع اول در هر ۵ میلی لیتر به ترتیب ۱۲۵ و ۲۵۰ میلی گرم آموکسی سیلین (به صورت تری هیدرات) و ۳۱/۲۵ و ۶۲/۵ میلی گرم اسید کلاوولانیک) به صورت پتاسیم( دارند. این دو فرآورده به ترتیب به نام کو-آموکسی کلاو (۳۱/۲۵، ۱۲۵) ۱۵۶ و کو-آموکسی کلاو (۶۲/۵ و۲۵۰) ۳۱۲ نامگذاری شده اند.
دو نوع دوم در هر ۵ میلی لیتر ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم آموکسی سیلین( به صورت تری هیدرات )و ۲۸/۵ و ۵۷ میلی گرم اسید کلاوولانیک (به صورت پتاسیم) دارند. این دو فرآورده به ترتیب کو-آموکسی کلاو (۲۸/۵، ۲۰۰) ۲۲۸ و کو-آموکسی کلاو (۴۰۰و۵۷) ۴۵۷ نامگذاری شده اند.
در صورت انتخاب سوسپانسیونهای ۱۵۶ و ۳۱۲ برای درمان، دوز آنها به شرح زیر است:
- کودکان زیر یک سال: 25mg/kg/8h (بر اساس آموکسی سیلین موجود در فرآورده).
- کودکان ۱ تا ۶ ساله: یک قاشق مربا خوری (۵ میلی لیتر) هر ۸ ساعت از سوسپانسیون ۱۵۶.
- کودکان ۶ تا ۱۲ ساله: یک قاشق مربا خوری هر ۸ ساعت از سوسپانسیون ۳۱۲
در صورت انتخاب سوسپانسیونهای ۲۲۸ و ۴۵۷ برای درمان، دوز آنها به شرح زیر است:
- کودکان زیر ۱ سال: 40mg/kg/12h (بر اساس آموکسی سیلین موجود در فرآورده).
- کودکان ۱ تا ۶ ساله: ۲/۵ میلی لیتر هر ۱۲ ساعت از سوسپانسیون ۲۲۸
- کودکان ۶ تا ۱۲ ساله: ۵ میلی لیتر هر ۱۲ ساعت از سوسپانسیون ۴۵۷
- کودکان بالای ۱۲ سال و بزرگسال: ۵ میلی لیتر هر ۱۲ ساعت در عفونتهای متوسط و ۵ میلی لیتر هر ۸ ساعت در عفونتهای شدید از سوسپانسیون ۴۵۷
- در صورتیکه یک وعده از دوز دارو فراموش شود به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید و سپس طبق روال درمان را ادامه دهید. هرگز دوز دارو را دوبرابر نکنید.
- جهت تهیه سوسپانسیون خوراکی ابتدا چند بار شیشه را تکان دهید تا ذرات پودر از هم بازشوند. سپس در دو مرحله تا خط نشانه به پودر آب جوشیده سرد شده بیافزایید و هر بار شیشه را به خوبی تکان دهید.