ویال تزریقی: ایمی پنم 250/ سیلاستاتین 250 - ایمی پنم 500/ سیلاستاتین 500
ایمی پنم جزء خانواده کارباپنم ها است که به سرعت توسط دهیدروپپتیداز I کلیوی، غیرفعال می شود و در ترکیب با سیلاستاتین (مهارکننده این آنزیم) تجویز می شود. سیلاستاتین نیمه عمر پلاسمایی ایمی پنم را افزایش می دهد.
حاملگی:
این دارو از نظر طبقه بندی داروها در بارداری، جزء گروه C قرار دارد و مصرف آن در طول دوران بارداری، در صورت فقط با نظر پزشک مجاز می باشد.
شیردهی:
اگرچه اطلاعاتی در دست نیست که نشان دهد این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود, ولی توصیه می گردد که این دارو در زنان شیرده با احتیاط مصرف گردد.
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمایید:
- دارابودن هر نوع حساسیت به پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها مهارگرهای بتالاکتاماز و یا سایرآلرژن‌ها.
- دارا بودن سابقه اختلال عصبی یا مننژیت باکتریایی و نارسایی کلیوی.
- مصرف همزمان این دارو با سایر دارو ها به ویژه پروبنسید و داروهای ضد صرع.
- هنگام استفاده از داروهای ضد اسهال.
- قبل از انجام تست های آزمایشگاهی.
هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب. ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته شود. اگر چه تمام این عوارض در یک فرد ویا در هر بار استفاده دیده نمی‌شود, لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض ذیل با پزشک خود مشورت نمایید:
عوارض جانبی سیستمیک:
بیشترین عوارض شایع که بالای 0.5% گزارش شده است شامل:
تهوع, اسهال, استفراغ, خارش پوستی و تب می باشد.
واکنش‌های تجمعی سیستمیک که در کمتر از 2% از بیماران مشاهده شده است شامل:
- گوارشی: کولیت سود و ممبران، خونریزی از کولون، هپاتیت(زردی)،درد شکمی، التهاب زبان، سوزش سر دل،افزایش بزاق،رنگی شدن دندان‌ها.
- خونی: کم شدن سلول های خونی. کاهش فعالیت مغز استخوان، کم خونی همولیتیک, کم شدن گلبول های سفید.
- عصبی: آنسفالوپاتی، لرزش،گیجی،سرگیجه سردرد،میوکولون، هالوسیناسیون.
- حواس : کاهش شنوایی، وزوز گوش، تشخیص اشتباه مزه ها.
- تنفس: ناراحتی قفسه سینه ، مشکلات تنفسی و افزایش تهویه تنفسی
- پوست: سندروم استیون جانسون، نکروز سمی اپیدرم، گر گرفتگی، سیانوز،تغییرات بافت پوستی، کاندیدیازیس.
- ادراری: نقص حاد کلیوی, احتباس ادراری، تکرر ادرار.
مقدار مصرف دارو:
دوز دارودر افراد مختلف متفاوت است و توسط پزشک تعیین می گردد.
بزرگسالان:
بزرگسالان با نقص کلیوی نیاز به کم کردن دوز دارو دارند و دوز دارو براساس وزن متوسط ۷۰ کیلو گرم تنظیم می‌گردد.
بیماران باوزن کمتر از ۷۰ کیلوگرم باید متناسب با وزن دوز کمتری را دریافت کنند.
با توجه به فعالیت ضد میکروبی بالای این دارو توصیه می شود که حداکثر دوز روزانه نباید بیشتر از 50mg/kg/day ، وزن بدن یا 4g/day (هر کدام که برای بیمار پایین تر است) باشد.
- در عفونت های خفیف: ۲۵۰ تا ۵۰۰میلی گرم هر ۶ ساعت.
- در عفوفت های متوسط: ۵۰۰ میلی گرم هر ۶یا ۸ ساعت تا ۱ گرم هر ۸ ساعت.
- در عفونت های شدید و خطرناک: ۵۰۰ میلی گرم هر ۶ساعت تا اگرم هر ۶ تا ۸ ساعت.
توجه: دوز پایین معمولا در درمان عفونت‌های گرم مثبت، بی هوازی و ارگانیسم های حساس گرم منفی بکار برده می‌شود. عفونت های ایجاد شده توسط سایر گرم منفی ها نیاز به دوز های بالاتری دارد.
در عفونت های غیر پیچیده مجاری ادرار: ۲۵۰ میلی گرم هر ۶ساعت.
در عفونت های پیچیده مجاری ادرار: ۵۰۰ میلی گرم هر ۶ ساعت.
در بیماری های Melioidosis: دوز مصرفی 50mg/kg/day وزن بدن می‌باشد.
در بیماری فیبریل نوتروپنیا: ۵۰۰میلی گرم هر ۶ساعت تا 1 گرم هر ۸ ساعت می باشد.
اطفال و کودکان:
در اطفال تاسن 12 سال تعیین دوز انجام نگرفته است.
در کودکان 12 سال به بالا مانند دوز معمول بالغین می باشد.
نحوه صحیح آماده سازی دارو جهت مصرف:
نحوه آماده سازی ویال های ایمی پنم اسیلاستاتین ۲۵۰/۲۵۰ میلی گرم و ایمی پنم سیلاستاتین ۵۰۰/۵۰۰ میل گرم جهت انفوزیون وریدی:
به این منظور ۲۰ میلی لیتر از یکی از محلول های قابل تزریق سدیم کلراید 0.9% دکستروز 5% يا 10%، دکستروز 5% حاوی سدیم کلراید 0.9% و یا مانیتول 10% را به محتویات ویال افزوده و تکان دهید تا سوسپانسیون تشکیل گردد.
سوسپانسیون تشکیل شده را در نهایت به حجم ۱۰۰ میلی لیتر از همان محلول قابل تزریق اضافه نمایید. ظرف انفوزیون را تا انحلال کامل و حصول محلولی کاملاً شفاف که رنگ آن بیرنگ تا زرد و فاقد هر گونه ذرات خارجی می باشد تکان دهید.
از مصرف محلول‌های کدر خودداری کنید و از تزریق وریدی سوسپانسیون اولیه خودداری شود.
ویال های ایمی پنم سیلاستاتین ۲۵۰/۲۵۰ میلی‌گرم و ایمی‌پنم سیلاستاتین ۵۰۰/۵۰۰ میلی‌گرم باید به صورت وریدی در طی 20-30 دقیقه انفوزیون شوند. در بیمارانی که هنگام انفوزیون در آنها حالت تهوع ایجاد می شود سرعت انفوزیون کاهش می یابد. توصیه می‌شود که محلول‌های آماده جهت انفوزیون وریدی, بلافاصله پس از تهیه مصرف شوند و پس از یکبار تزریق، باقی مانده آنها را دور بریزید.
توجه: با توجه به اینکه در نوزادان کمتر از 3 ماهه مسمومیت با بنزیل الکل مشاهده گردیده است. لذا توصیه می شود که برای آماده سازی این دارو جهت انفوزیون وریدی در این گروه از بیماران از رقیق کننده های حاوی بنزیل الکل استفاده نشود.