Meropenem(Meropen)_مروپنم(مروپن)

مروپنم یک آنتی بیوتیک قوی متعلق به کلاس کارباپنم است که برای درمان عفونت های باکتریایی جدی استفاده می شود.این دارو با تداخل در سنتز دیواره سلولی باکتریایی عمل می کند و منجر به تخریب طیف وسیعی از باکتری ها می شود.مروپنم اغلب برای عفونت های شدید در زمانی که سایر آنتی بیوتیک ها بی اثر هستند، مصرف می شود.

بروشور پزشک:

توضیحات درباره Meropenem(Meropen)_مروپنم(مروپن)

نام دارو

مروپنم

ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏ

Meropenem

ﻃﺒﻘﻪ داروﯾﯽ

آنتی بوتیک کارباپنم ها

ﻃﺒﻘﻪ درمانی

عفونت باکتریایی

اشکال دارویی

ویال تزریقی: مروپن 500 میلی گرم، مروپن 1 گرم

موارد مصرف

در درمان عفونت های پوست و ساختار پوست، عفونت های داخل شکمی پیچیده، مننژیت باکتریال و فیبریل نوتروپنیا کاربرد دارد.

مصرف در دروان بارداری و شیر دهی

بارداری:

اطلاعات کافی در مورد مصرف این دارو در زنان باردار در دست نیست ولی مطالعات در حیوانات نشان داده که این داروازنظر طبقه بندی داروها در بارداری جزء گروه B قرار دارد بااین حال مصرف آن در طول دوره بارداری تنها در صورت نیاز و با نظر پزشک مجاز می باشد.

شیردهی:

اگر چه اطلاعاتی در دست نیست که نشان دهد این دارو در شیر مادر ترشح می شود ولی توصیه می‌گردد مصرف این دارو در زنان شیرده با احتیاط صورت گیرد.

توجهات بیمار - خانواده

- دار بودن سابقه اختلال عصبی يا مننژیت باکتریایی, نارسایی کلیوی,

- دارا بودن هر نوع حساسیت به پنی‌سیلین‌ها؛ سفالوسپورینها, مهار کننده‌های بتالاکتاماز و سایر آلرژنها

- مصرف همزمان این دارو با سایر داروها به ویژه پروبنسید و والپروئیک اسید.

- قبل از انجام تستهای آزمایشگاهی,

- در بارداری و شیردهی.

موارد احتیاط


- تزریق این دارو باید در مراکز درمانی مجهز به امکانات لازم برای درمان اورژانس انجام گیرد.

- صرع و سایر عوارض CNS هنگام درمان با مروپنم وریدی گزارش شده است. این علائم به طور معمول در بیماران با اختلالات CNS بیشتر اتفاق می‌افتد. تنظیم دوز در سنین بالا و یا در بیماران با نارسایی کلیوی توصیه می شود.

- رژیم های دارویی در افرادی که در معرض تشنج هستند توصیه می‌گردد.

-تجویز داروهای ضد تشنج باید در بیماران با اختلالات تشنجی شناخته شده ادامه یابد و اگر لرزشهای مرکزی و میوکولون یا تشنج رخ دهد باید بیماران را از لحاظ سیستم اعصاب مورد ارزیابی قرار داده تا تحت درمان داروهای ضد تشنج قرار گیرند ودوز مروپنم وریدی را دوباره مورد بررسی قرار داد تا تعیین شود آیانیاز به کاهش دارو یا قطع آن هست با خیر.

- برای مصرف در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی دوز این دارو باید محاسبه و تنظیم گردد. در بیماران با نارسایی کلیه عارضه ترومبوسیتوپنی مشاهده شده اما خونریزی کلینیکی گزارش نشده است.

- این دارو مانند سایر آنتی‌بیوتیکهای وسیع الطیف با استفاده طولانی مدت ممکن است سبب افزایش رشد میکروارگانیسمهای غیر حساس گردد.

- این دارو در بیماران دارای سابقه حساسیت پنی‌سیلین، سفالوسپورین یا مهار کننده‌های بتا لاکتاماز باید با احتیاط صورت گیرد و در صورت بروز حساسیت (آسم،اگزما، تب یونجه و کهیر) فورا مصرف دارو قطع شده و اقدامات لازم به منظور درمان و مقابله با شوک آنافیلاکتیک انجام شود.

- در صورت بروز واکنش‌های آنافیلاکتیک شدید. باید فورا از اپی نفرین استفاده کرد. همچنین استفاده از اکسیژین و کورتیکواسترونید وریدی و انجام لوله گذاری در راه‌های هوایی نیز توصیه می‌گردد.

- در طی دوره مصرف این دارو(به ویژه طولانی مدت) احتمال بروز یا عود کولیت آنتی‌بیوتیکی وجود دارد لذا از مصرف خودسرانه هر گونه داروی ضد اسهال خودداری نمایید، اسهال‌های مداوم را نادیده نگیرید و با پزشک خود تماس بگیرید.

- مروپنم وریدی ذاتا دارای سمیت کم آنتی بیوتیک‌های بتالاکتاماز است لذا ارزیابی دوره‌ای عملکرد سیستمیک ارگان‌هایی مانند کلیه, کبد و خون در طول دوره درمان توصیه می‌گردد.

- پروبنسید با مروپنم برای ترشح فعال کلیوی رقابت می‌کند. بنابراین ترشح کلیوی مروپنم را مهار می‌کند. در نتیجه. افزایش قابل توجهی در نیمه عمر حذف و جذب عمومی دارد بنابراین تجویز همزمان پروبنسید با مروپنم توصیه نمی‌شود. شواهد نشان داده که مروپنم ممکن است سطح سرمی والپروئیک اسید را کاهش دهد.

- از آنجایی که در این دارو به ازای هر گرم مروپنم.3/92 میلی اکی والان سدیم(بصورت سدیم کربنات) وجود دارد لذا در بیمارانی که از لحاظ مصرف نمک محدودیت دارند باید احتیاط لازم صورت گیرد.

- مروپنم وریدی نباید با سایر داروها مخلوط شود یا به محلول‌هایی که شامل سایر داروهاست اضافه گردد.

عوارض جانبی

هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته شود اگر چه تمام این عوارض در یک فرد و یا در هر بار استفاده دیده نمی شوند لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض ذیل با پزشک خود مشورت نمایید.

-عوارض جانبی سیستمیک:
بیشترین عوارض جانبی که در مروپنم در بیشتر از ۱ درصد از بیماران دیده شده شامل اسهال, حالت تهوع و استفراغ،سردرد. خارش پوستی،عفونت باکتری هایی که وارد خون می‌شود. یبوست،وقفه تنفسی، شوک و خارش است.

واکتش های تجمعی سیستمیک که در کمتر از ۱ درصد از بیماران دیده می‌شود شامل:

خونریزی دستگاه گوارش, مشاهده خون در مدفوع. درد شکمی، درد قفسه سینه، درد پشت،بزرگ شدن شکم،احساس سرما، درد لگن.

-قلبی و عروقی:

نارسایی قلب ایست قلبی, تاکی کاری، افزایش فشار خون, انفارکتوس قلبی, آمبولی ریوی،کاهش ضربان قلب کاهش فشار خون، سنکوپ.

گوارشی:

بی اشتهایی، هپاتیت(زردی)، نارسایی کبدی، اشکال در هضم،مسدود شدن مجاری گوارشی.

- خونی:

کم خونی آنمی،کم خونی هیپو کرومیک، زیاد شدن حجم خون.

- متابولیکی:

ادم محیطی, هیپوکسی.

-عصبی:

بیخوابی, گیجی، سرگیجه، صرع،عدم کنترل اعصصاب, هالوسیناسیون(خواب آلودگی)، اضطراب, افسردگی. ضعف و ناتوانی.

- تنفسی:

اختلال تنفسی, عدم تنفس, آسم, افزایش سرفه،ادم ریوی.

- پوست:

کهیر پوستی، قرمزی، تعرق، زخم های پوستی.

-ادراری:

احتباس ادراری؛ نارسایی کلیوی, بی اختیاری ادرار.

مقدار و نحوه مصرف دارو

دوز دارو در افراد مختلف متفاوت می‌باشد و توسط پزشک تعیین میگردد ولی مقدار مصرف معمول این دارو به قرار زیر است:
دوز بالغین:

یک گرم از طریق وریدی هر ۸ ساعت.

مصرف در بالغین با نارسایی کلیوی:

دوز دارودر بیماران با کلیرانس کراتینین کمتر از51ml/min باید کاهش باید. اطلاعات کافی برای بیماران تحت همودیالیز از لحاظ دوز مروپنم وریدی وجود ندارد.

مصرف در بالغین با نارسایی کبدی:

تنظیم دوز در بیماران با نقص عملکرد کبدی لازم نیست.

مصرف در بیماران سالمند:

دوز برای بیماران سالمند با کلیرانس کراتینین بالای 50ml/min نیاز نیست.

مصرف در اطفال:

- نوزادان سه ماه و بالاتر: دوز مروپنم وریدی از mg/kg ۲۰-۴۰ هر ۸ ساعت(حداکثر دوز2 گرم هر ۸ساعت) بسته به نوع عفونت (داخل شکمی یا مننژیت) می‌باشد.

-اطفال با وزن بالای 50Kg: دوز مروپنم وریدی یک گرم هر۸ ساعت برای عفونت داخل شکمی و 2 گرم هر ۸ساعت برای مننژیت می‌باشد.

اطلاعات خاصی در مورد دوز مصرفی این دارو در اطفال با نقص کلیوی در دست نیست.

 

-نحوه صحیح آماده سازی دارو جهت مصرف:

نحوه آماده سازی ویال مروپنم جهت تزریق مستقیم وریدی:

۱۰ و ۲۰ میلی لیتر آب سترون قایل تزریق رابه ترتیب، به ویال‌های مروپنم ۵۰۰میلی گرم و ۱ گرم افزوده و تکان دهید تا پودر دارویی کاملاً حل شود و مدتی صبر کنید تا محلول کاملاً شفاف شود.

نحوه آماده سازی ویال مروپنم جهت انفوزیون وریدی:

محلول تهیه شده جهت تزریق مستقیم وریدی را تا حجم حداکثر ۲۰۰میلی‌لیتر برای مروپنم ۵۰۰میلی گرم و تا حجم حداکثر ۴۰۰میلی لیتر برای مروینم ۱ گرم. از محلول های قابل تزریق سازگار سدیم کلرید0.9 درصد، دکستروز ۵ درصد و یا ۱۰ درصد , دکستروز ۵ درصد حاوی سدیم کلرید 0.9 درصدرینگر، و یا رینگر لاکتات رقیق نمایید.

کلیه محلول های تهیه شده به صورت محلول شفاف بوده که رنگ آنها بیرنگ تا زرد فاقد هرگونه ذرات قابل مشاهدمی‌باشد. در غیر این صورت از تزریق, خودداری نمایید.

توصیه می‌شود محلول های تهیه شده جهت تزریق مستقیم وریدی بلافاصله پس از تهیه محلول شفاف مصرف شوند و پس از یک بارتزریق باقیمانده آنها را دور ریخته وازنگهداری آنها خودداری نمایید. ضمنا محلول های تهیه شده از یخ زدگی محافظت شوند.

باید توجه داشت که تزریق مستقیم وریدی این دارو باید در طی ۳-۵ دقیقه و تزریق انفوزیونی آن در طی 30-15 دقیقه انجام گردد.

مروپنم وریدی نباید با سایر داروها مخلوط شود و یا به محلول‌هایی که شامل سایر داروها هستند اضافه گردد.

 

شرایط نگهداری

  • دارو را دور از دسترس اطفال نگهدارید.
  • از نگهداری و مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.
  • فرآورده خشک را در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد، درون جعبه و دور از تور نگهداری نمایید.

6.1.8.0
V6.1.8.0