دسته ی داروهای آنتی بیوتیکی پنی سیلین ها
ویال تزریقی: تیکوپلانین: 200 و 400 میلی گرم
این دارو یک آنتی بیوتیک گلیکوپپتیدی است که ساخت دیواره سلولی باکتری را مهار کرده و سبب مرگ سلول باکتری می شود.
این دارو در درمان عفونت های پیچیده پوست و بافت نرم، عفونت استخوان و مفاصل، پنومونی اکتسابی جامعه و بیمارستانی، عفونت پیچیده دستگاه ادراری، اندوکاردیت عفونی، پریتونیت و اسهال مرتبط با عفونت کلستریدیوم دیفیسیل کاربرد دارد.
مصرف این دارو در دوران حاملگی توصیه نمی‌شود و تنها در صورتی جایز است که منافع آن نسبت به مضراتش توسط پزشک سنجیده شده باشد. ترشح دارو در شیر نامشخص است لذا توصیه می‌شود در زمان شیردهی مصرف دارو قطع گردد یا شیردهی متوقف شود.
هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته شود. واکنش‌های حساسیت حین تزریق مانند تب، راش، برونکواسپاسم،آنافیلاکسی، آنژیوادم و در موارد نادرتر سندرم استیون جانسون گزارش شده است. از عوارض دیگر این دارو می‌توان به مشکلات گوارشی، خواب آلودگی، سردرد. ترومبوسیتوپنی، لکوپنی،نوتروپتی،ائوزینوفیلی،اختلال در آنزیم‌های کبدی درد ترومبوفلبیت و آبسه در محل تزریق و در موارد نادر به آگرانولوسیتوز اشاره کرد. همچنین نفروتوکسیسیته و اتوتوکسیسیته با شدت و تعدد کمتر نسیت به ونکومایسین با اين دارو گزارش شده است.
مقدار مصرف:
مقدار مصرف دارو پرای هر بیمار باید تیسط پزشک مشخص گردده ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر استد
- بزرگسالان و افراد سالخورده:
- دوز پروفیلاکسی درافراد مستعد به اندوکاردیت قبل ازعمل اورتوپدیک و دندانپزشکی: 400 میلی گرم تزریق داخل وریدی به صورت تک دوز.
-عفونتهای متوسط مانند عفونتهای پوستی و بافت نرم، عفونت ادراری و عفونت تحتانی دستگاه تنفسی: ابتدا ۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق وریدی (بولوس یا انفوزیون وریدی طی 30 دقیقه) یا عضلانی سپس در ادامه روزانه ۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.
-عفونتهای شدید مانند عفونتهای استخوان و مفاصل،سپتی سمی, اندوکاردیت: 6میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر 12 ساعت تا 3 دوز، سپس در ادامه روزانه ۳ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.
نکته: به صورت استاندارد در بزرگسالان زیر ۸۵ کیلوگرم ویال ۴۰۰ و ۲۰۰ به ترتیب برای دوزهای ۶و 3 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در نظر گرفته می‌شود ولی برای بزرگسالان بالای ۸۵ کیلوگرم توصیه می‌گردد، دوز دارو در عفونتهای متوسط 3mg/kg و در عفونتهای شدید 6mg/kgتنظیم گردد.
2.کودکان:
10 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر ۱۲ ساعت برای ۳ دوز، سپس ۶ تا ۱۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه بر اساس شدت عفونت
3.نوزادان:
روز اول ۱۶ میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن، سپس روزانه ۸ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.
تنظیم دوز در افراد با نارسایی کلیه:
در این افراد در 3 روز اول درمان نیاز به تنظیم دوز نیست. سپس در صورت کلیرانس کراتینین بین ۴۰ تا ۶۰ میلی‌لیتر در دقیقه نصف دوز اولیه به صورت روزانه یا دوز اولیه هر ۲ روز ۱ بار توصیه می‌گردد. در صورت کلیرانس کراتینین زیر ۴۰ میلی‌لیتر در دقیقه یک سوم دوز اولیه روزانه یا دوز اولیه هر 3 روز ۱ بار توصیه می‌گردد.
نکته: طول مدت درمان بسته به شدت عفونت تعیین می‌گردد و تزریق بیش از ۴ ماه با این دارو توصیه نمی‌گردد.
نحوه آماده سازی:
۳ میلی‌لیتر آب قابل تزریق ر به آهستگی به محتویات ویال اضافه نمایید و وال را به آرامی بچرخانید تا کف تشکیل نگردد و پودر داخل ویال کاملا حل گردد در صورت تشکیل کف 12 دقيقه صبر کنید تا کف کاملا از بین برود.
- از تزریق محلول حاوی ذرات خودداری شود.
- توصیه می‌شود بلافاصله پس از آماده سازی دارو را تزریق نموده و باقیمانده آن را دور بریزید.
- تزریق دارو به صورت عضلانی, داخل وریدی و آنفوزیون وریدی می‌باشد.
- جهت انفوزیون وریدی می‌توان از محلول‌های قابل تزریق سدیم کلراید ۰/۹ درصد، رینگرلاکتات و دکستروز 5 درصد استفاده نمود.