Escitalopram_اس سیتالوپرام

اس سیتالوپرام Escitalopram دارویی است که کمک می کند ماده ی سروتونین در مغز به حالت تعادل بازگردد. پزشکان از این دارو برای درمان بیماری هایی همچون افسردگی ماژور، اضطراب منتشر و اضطراب وابسته به دمانس خفیف در بیماران غیرسایکوتیک استفاده می کنند.

برورشور پزشک:

توضیحات درباره Escitalopram_اس سیتالوپرام

نام دارو

اس سیتالوپرام

ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏ

Escitalopram

اشکال دارویی

قرص خوراکی

موارد مصرف

اس سیتالوپرام یک داروی ضد افسردگی و ضد اضطراب است که از طریق مهار انتخابی بار جذب سروتونین در سیستم عصبی مرکزی عمل می کند.

مصرف در دروان بارداری و شیر دهی

مصرف این دارو در دوران بارداری در گروه C قرار دارد و فقط با تجویز پزشک متخصص مجاز می باشد.
این دارو در شیر مادر ترشح می شود و ممکن است به کودک شیر خوار آسیب برساند، بنابر این در دوران شیردهی توصیه نمی شود و صرفاً با تجویز پزشک امکان پذیر است.

موارد احتیاط

  • این دارو در صورت سابقه حساسیت به سیتالوپرام و اس سیتالوپرام نباید مصرف گردد.
  • این دارو در افراد زیر ۱۸ سال نباید مصرف شود.
  • از مصرف همزمان این دارو با داروهایی که فاصله QT را طولانی می کنند خودداری گردد.
  • در سالمندان و افراد مبتلا به نارسایی کبدی، نارسایی شدید کلیوی، سابقه مانیا، هیپومانیا و صرع، مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد.
  • در صورت مصرف الکل، سیتالوپرام ضدافسردگی های سه حلقه ای، کاربامازپین، سایمتیدین کتوکونازول لیسرولید، لیتیم، متوپرولول مهار کننده های NSAIDS ,MAO نظیر آسپرین سوماتریپتان و وارفارین دارو باید با احتیاط مصرف گردد.
  • در بیمارانی که احتمال اقدام به خود کشی یا سوء استفاده از دارو وجود دارد نباید مقادیر زیاد دارو در اختیار بیمار قرار گیرد.
  • برای دستیابی به اثر دارو ممکن است به ۴ هفته زمان نیاز باشد. بنابر این دارو نباید اقطع شود. همچنین در صورت برطرف شدن علائم بیماری مصرف دارو نباید اقطع گردد.
  • مصرف این دارو ممکن است باعث اختلال در مهارتهای حرکتی یا تصمیم گیری گردد لذا ضمن درمان با این دارو از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند تا تثبیت اثر دارو خودداری گردد.
  • در صورت بی قراری و تحریک پذیری، به پزشک مراجعه شود.
  • از قطع ناگهانی دارو بدون مشورت پزشک پرهیز شود.

عوارض جانبی

مصرف این دارو ممکن است عوارضی نظیر گیجی، یبوست، اسهال، خشکی دهان، خستگی، افزایش تعریق، سوء هاضمه، تهوع و استفراغ، بی خوابی درد شکمی، رینیت، سینوزیت و کاهش توانایی جنسی را ایجاد نماید که در صورت ادامه باید به پزشک مراجعه شود.

مقدار و نحوه مصرف دارو

بزرگسالان:

دوز ابتدایی روزی یک بار صبح یا عصر به میزان ۱۰ میلی گرم تا یک هفته می باشد که ممکن است به ۲۰ میلی گرم روزانه افزایش یابد.
در اختلالات پانیک دوز ابتدایی روزی یک بار به میران ۵ میلی گرم تا یک هفته می باشد که می تواند به ۱۰ میلی گرم روزانه و در صورت لزوم تا  ۲۰ میلی گرم روزانه افزایش یابد.

سالمندان( افراد بالای ۶۵ سال):

دوز ابتدایی روزی یک بار به میزان ۵ میلی گرم تا یک هفته می باشد. سپس به ۱۰ میلی گرم روزانه افزایش می یابد.

 

شرایط نگهداری

  • دارو باید در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد دور از نور و رطوبت نگهداری کردند.
  • دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
  • از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری گردد. 

6.1.8.0
V6.1.8.0